Gazel

122

Aşiyani-mürği-dil zülfi-perişanındadır,

Kanda olsam, ey peri, könlüm senin yanındadır.

Eşk derdile hoşam, el çek elacımdan, tebib,

Kılma derman kim, helakim zehri-dermanındadır.

Çekme damen, naz edib, üftadelerden, vehm kıl,

Göglere açılmasın eller ki, damanındadır.

Gözlerim yaşın görüb şur, etme nifret kim, bu hem

Ol nemekdendir ki, le’li-şekkerefşanındadır.

Mesti-habi-naz olub, cem’ et dili-sedparemi

Kim, onun her paresi bir nevki-müjganındadır.

Bes ki, hicranındadır hasiyyeti-ket’i-heyat,

Ol heyat ehline heyranem ki, hicranındadır.

Ey Füzuli, şem’ tek mütlek açılmaz yanmadan,

Tablar kim, sünbülünden rişteyi-canındadır.