223
Hoş ol zaman ki, herimi-vüsale mehrem idim,
Ne mübtelayi-bela, ne mükeyyedi-kem idim.
Gezerdim itlerin içre fezayi-kuyinde,
Yerim behişti-berin idi, men bir Adem idim.
Hemişe secdegahim hagi-asitanın idi,
Bu e’tibar ile bir serbülendi-alem idim.
Gedayi-kuyin idim, böyle zilletim yoh idi,
Seriri-selteneti-kürbde müezzem idim.
Zaman-zaman eseri-pertevi-cemalinden
Müalici-dili-pürderdü çeşmi-pürnem idim.
Ziyade kemzedeyem hicr ile, hoş ol günler
Ki, men bu kemzedelikden ziyade hürrem idim.
Füzuli, olmaz imiş möhneti-ferağe müfid,
Bu zevki-zikr ki, bir vekt yare hemdem idim.
No comments:
Post a Comment